การพัฒนาอัลบั้มปริซึมเริ่มขึ้นเมื่อเพร์รีเริ่มทัวร์คอนเสิร์ตแคลิฟอร์เนียดรีมส์ทัวร์ เธอเริ่มที่ขั้นตอนที่เธอเรียกว่า "การทำอาหารช้า ๆ" (slow cooking) ประกอบด้วยการบันทึกสุ่ม "ชิ้นส่วนของความคิด" ลงแอพลิเคชันบันทึกตามคำบอก (dictaphone) ในโทรศัพท์มือถือ สมาชิกคนหนึ่งจากกลุ่มไดเรกต์แมเนจเมนต์ (Direct Management Group) Ngoc Hoang ถอดตัวหนังสือจากไฟล์เสียงและนำไปใส่ในสิ่งที่เพร์รีเรียกว่า "กล่องสมบัติ" เพร์รีค้นหาสิ่งที่อยู่ในกล่องภายหลังในขณะอัดเสียง ขณะเพร์รีเริ่มบันทึกเสียงอย่างเป็นทางการในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2012 ร่วมกับเกร็ก เวลส์ และเกร็ก เคิร์สติน เธอระบุว่าเธอยังคงอยู่ใน "ที่มืด" และเธอยังไม่ได้ "ปล่อยให้แสงเข้าถึง" การอัดเสียงเริ่มอีกครั้งในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2013 หลังเดินทางไปมาดากัสการ์ซึ่งเพร์รีกล่าวว่า "ใส่ลำดับสำคัญ [ของเธอ] ลงไปในทัศนคติ" นำเธอไปสู่การ "ทำงานด้วยตัวเองให้มากขึ้น" เพร์รียังชมวิดีโอที่เอ็กอาร์ต โทเลอ ทำเพื่ออธิบายความสูญเสีย เธอให้ความเห็นว่า "เมื่อคุณสูญเสียอะไรบางอย่าง สิ่งที่คุณสร้างมาจะพังทลาย แต่มันจะทิ้งช่องว่างขนาดใหญ่เปิดไว้ให้สิ่งที่ยิ่งใหญ่ผ่านเข้ามา"[12]

หลังจากพร้อมอัดอีกครั้ง เธอรวมตัวกับทีมจากอัลบั้มทีนเอจดรีม ประกอบด้วยดร.ลู้ก บอนนี แม็กคี และเซอร์คัต ณ แซนตาบาร์บารา รัฐแคลิฟอร์เนีย บ้านเกิดของเพร์รี โดยอัดเสียงที่เพลย์แบ็กเรคอร์ดิงสตูดิโอเป็นเวลาหนึ่งเดือน หลังจากอัดเสียงครั้งนี้ เธอเดินทางไปสต็อกโฮล์ม ทำงานกับโปรดิวเซอร์เพลง แมกซ์ มาร์ติน ทำสิ่งที่เพร์รีเรียกว่า "ใส่น้ำตาลลงบนเค้ก" เธอยังได้ผู้ร่วมงานคนอื่น ๆ เช่น ทีมโปรดิวเซอร์ชาวนอร์เวย์ชื่อ สตาร์เกต บลัดชาย เบนนี บลังโก โจนาธา บรูก และเซีย เฟอร์เลอร์[12] ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2013 การอัดเสียงเดินทางมาถึงครึ่งทาง เพร์รีเผยกับ ASCAP ถึงวิธีการทำงานกับเพื่อน ๆ เธอยืนยันว่าเวลส์ยอมให้เธอ "สรรหาคำ" และเลือกเมโลดีให้กับเพลงร่วมกับมาร์ติน ลู้กคอยควบคุมทิศทางในการผลิตเป็นส่วนใหญ่และเธอทำงานกับ "คนมีฝีมือและเมโลดี" เพร์รีเล่าถึงการเขียนเพลงกับแม็กคีว่าเป็น "การใช้อารมณ์ในทางที่ผิด" เสริมว่าทะเลาะกันเรื่อง "เนื้อเพลงที่ดีที่สุด" ราวกับว่าพวกเขาต่อสู้กันบนสังเวียน[16] แม็กคี ซึ่งเขียนเพลงให้สี่เพลงในอัลบั้มปริซึม กล่าวกับเอ็มทีวีถึงความพยายามดังกล่าวว่า "โตขึ้นอีกเล็กน้อย" และ "น่าสนใจ"[17]